Na današnji dan 1916. godine rođena je Sofija Sonja Marinković čije ime naše Društvo sa ponosom nosi. U vremenu u kome se vrlo često zaboravljaju heroji antifašizma, u vremenu u kome se menjaju nazivi ulica, a biste uklanjaju smatramo da je važno da upoznamo mlađe generacije, a podsetimo starije ko je bila Sonja Marinković.
Rođena je u selu Straževici, kod Pakraca. U Somboru je završila osnovnu školu, a gimnaziju u Novom Sadu. Tokom studija na Poljoprivredno-šumarskom fakultetu u Zemunu Sonja je postala član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ), i Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Organizovala je demonstracije, politička predavanja i radila u ilegalnim štamparijama. U Novom Sadu je izabrana za predstavnika omladine Vojvodine na Međunarodnom kongresu za mir, održanom 1937. godine u Parizu. U ovom periodu je dva puta hapšena zbog svog političkog angažmana.
Njena najistaknutija uloga u predratnom periodu obuhvata rad u Narodnoj pomoći gde je učestvovala u prikupljanju sredstava za političke zatvorenike i članove njihovih porodica. Pored humanitarnog rada značajan je i Sonjin doprinos borbi za ravnopravnost žena. Njena feministička misija obuhvatala je borbu za društvenu, socijalnu i ekonomsku ravnopravnost.
U Velikom Bečkereku (danas Zrenjanin) je nakon okupacije, zajedno sa Žarkom Zrenjaninom i Tozom Markovićem, učestvovala u organizovanju ustanka.
Svega nekoliko meseci od početka rata uhapšena je u Pančevu, potom premeštena u Veliki Bečkerek gde je nakon mučenja osuđena na smrt. 90 ljudi, među kojima je bila i Sonja, streljano je na napuštenom groblju na Bagljašu. Prilikom streljanja Sonja je ponosno uzviknula: "Pucajte, ovo su komunističke grudi!" U momentu smrti imala je 25 godina.
Nakon smrti proglašena je za narodnog heroja i bila je druga žena kojoj je dodeljeno ovo priznanje. Akademsko kulturno-umetničko društvo Univerziteta u Novom Sadu nosi njeno ime od osnivanja 1962. godine.